UYUTULDUK EY HALKIM…

“Vurulduk ey halkım, unutma bizi” dediğinden beri Uğur Mumcu, unutmuyoruz hiç bir yıldönümünde ne öleni, ne olanı… Klavye şövalyesi sosyal medya kahramanları “tarihte bugün” sitesinden bakıp önemli olaylara, methiyeler düzüyor ölene, yazmadığını bırakmıyor olana… Balık hafızamızla günlük ve anlık hatırlamalara seviniyoruz ne kadar duyarlı olduğumuza vurgu yaparak. …Oysa 24 saati geçmiyor yasımız, acımız, isyanımız. Bu nedenle hangisinin gerçek, hangisinin göstermelik olduğu birbirine karışıyor tüm tepkilerin. Bu nedenle etkisiz kalıyor ne yaparsak. Çünkü biliniyor ki artık, bugün tencere çalar yarın akraba düğününde halaya dururuz. Bir çağrıya bakıyor sözcüklerimiz. Sabah uyanır uyanmaz kontrol ediyoruz modern deyimiyle “hashtag” listesinde ne olduğunu. Sonrası hazır zaten: # Mumcu…. “Unutmadık, unutturmayacağız…” # Hablemitoğlu…. “Unutmadık, unutturmayacağız…” # Dink…. “Unutmadık, unutturmayacağız…” # Gezi…. “Unutmadık, unutturmayacağız…” # Reyhanlı…. “Unutmadık, unutturmayacağız…” … Sonrasında bu sahte demokratlıkla görevini yapmış olmanın rahatlığıyla sağa sola laf atmalar, sataşmalar, gaza getirmeler… Hani yanlışlıkla sorsan birine “arkadaş tamam da, unutmayıp unutturmamak için ne yaptın?” diye, tıss... Sadece yıldönümlerinde atılan bir slogan olmaktan öte gitmedikçe anlamsız laf salatasıdır "unutmadık unutturmayacağız"... O halde yağma yok. “Yutmadık, yutturmayacağız!..”